Waarom blijft de verzekeraar achter, terwijl de resultaten voor zich spreken?

Toch lijkt er een grote kloof te gapen tussen al deze persoonlijke successen en de opstelling van verzekeraars, die de Breinhart-methode (nog) niet vergoeden. Hoe kan dat?

1. De Bewijzen Op Tafel: Échte Mensen, Échte Verhalen

• Veteraan John: “Na 9 jaar vol medicijnen en therapieën die niet werkten, was ik binnen twee dagen medicatievrij.”
• Politieagent Micha: “Na een zelfmoordpoging gaf Mark me in anderhalf uur meer handvatten dan ik ooit eerder kreeg.”
• Hugo (burn-out): “Na 1,5 jaar frustratie en hulpeloosheid bracht Mark niet alleen mij, maar ook mijn relatie naar een hoger niveau.”

Dit zijn geen reclameteksten, maar eerlijke getuigenissen van mensen die vastliepen in het reguliere zorgcircuit. De officiële instanties wisten vaak niet meer wat ze met hen aan moesten. Dan komen ze bij Breinhart, en binnen korte tijd vinden ze perspectief, levenslust en tools die blijven werken.

2. De Medische Wereld Blijft Achter

Waarom komt er geen vergoeding voor iets wat bewezen werkt? Het antwoord is even simpel als pijnlijk: verzekeraars werken vaak op basis van strikte protocollen en regels die lang geleden zijn opgesteld. Nieuwe methoden en inzichten doorlopen een traag, bureaucratisch traject voordat ze ‘officieel erkend’ worden. Al is de impact nog zo groot – als het niet in hun handboek past, komt er geen stempel ‘vergoed’.

Bovendien lijkt het alsof men eerder kijkt naar papierwerk dan naar persoonlijke resultaten. Mensen die van jarenlange psychische misère in enkele maanden tijd volledig opknappen, tellen dus onvoldoende mee, zolang er geen rijen aan wetenschappelijk onderzoek of ‘erkende trajectcodes’ zijn. Met andere woorden: te vaak bepaalt administratie wat ‘zorg’ mag heten, niet de werkelijke verandering in iemands leven.

3. Voorkomen is Beter dan Genezen – Maar Niet in de Declaraties

Nog een paradox: bij verzekeraars is preventie zelden speerpunt van hun beleid. Burn-outs, PTSS, chronische stress – ze kosten werkgevers en de maatschappij grote sommen geld, maar de inzet is vaak om te behandelen nadat de boel al is vastgelopen. Breinhart pakt juist preventief aan: vóórdat je maanden thuiszit of je relatie stukloopt. Dat scheelt niet alleen een hoop leed, maar uiteindelijk ook dure langdurige zorg.
Helaas staat dat niet als ‘code’ in de databases van verzekeraars. En dus laten ze deze slag voor wat hij is.

4. Wat Betekent Dit voor Jou?

• Blijf niet wachten op de vergoede zorg. Kijk naar wat werkt en wat jou of je naasten écht vooruithelpt. Soms is een traject dat niet vergoed wordt de beste investering in je gezondheid en levensgeluk.
• Laat je stem horen. Schrijf je verzekeraar aan of maak je ervaring kenbaar. Als meer mensen aangeven dat ze met Breinhart wél geholpen zijn, kan er misschien druk ontstaan om open te staan voor nieuwe vormen van interventie.
• Weet dat er alternatieven bestaan. De Breinhart-methode is een krachtige aanvulling op of vervanging van reguliere therapie. Als je al van alles hebt geprobeerd in de geijkte zorg en geen stap verder komt, is het de moeite waard dit pad te onderzoeken.

5. De Mens Centraal: Dat Is Waar Breinhart voor Staat

Verschillende hulpverleners, veteranen en politiemensen hebben publiekelijk hun dankbaarheid uitgesproken voor wat Breinhart voor hen betekende. Zij gingen van overleven naar léven – zonder jarenlange trajecten of pillen die de problemen slechts onderdrukten.
Dat is waar het uiteindelijk om gaat: resultaat in de realiteit, niet op papier. Als de verzekeraars en protocollen je in de steek laten, betekent dat niet dat je moet berusten. Je gezondheid, je toekomst, je geluk: het is te kostbaar om te laten afhangen van bureaucratische stroperigheid.

Een Boodschap van Hoop

Ja, het is wrang dat mensen die baat vinden bij Breinhart dit niet via hun verzekering kunnen claimen. Maar laat dat geen reden zijn om hulp uit te stellen. De verhalen van zoveel ‘ex-patiënten’ tonen dat een leven zónder PTSS-klachten, zónder voortdurende stress, en zónder uitzichtloosheid echt bestaat. Het is haalbaar – je hebt het recht om daarnaar te streven.

Mochten de verzekeraars in de toekomst hun poorten openzetten voor methoden die daadwerkelijk een verschil maken, dan kan de maatschappij enorm veel leed en kosten besparen. Tot dan is mijn advies: kies voor wat werkt, kies voor wat jou structureel bevrijdt. Want niets is waardevoller dan een gezonde geest en een sterk lijf – ongeacht de vergoeding.